Het is een hele klim, de steile granieten portiektrap op. Ronee staat ons op te wachten in haar zonverlichte etagewoning.
Aan de eettafel, bij de thee, geserveerd in elegante, klassiek gedecoreerde kop en schotels, vertelt ze hoe ze hier als werkstudent kwam wonen. Ontzettend blij met haar eerste officiële huurhuis, want tot die tijd was ze anti-kraakwacht.
Haar studie combineerde ze met werken als zomerstewardess. De studie werd afgerond, de studentenbaan bleef. In de 36 jaar dat Ronee voor de vliegtuigmaatschappij werkte klom ze op tot senior purser op intercontinentale vluchten. Corona was de directe aanleiding om met pensioen te gaan.
Een nieuw leven. Met werk als vrijwilliger bij café Roosenburgh en museum Tot Zover op de Nieuwe Ooster.

Haar meest dierbare plek in huis is bij het raam, met een indrukwekkend panorama over de brandweerkazerne, via de Rembrandttoren, over de Schollenbrug naar de Berlagebrug.
De Amstel, nu glinsterend in het licht van de winterse namiddagzon, was tot februari 2022 niet zichtbaar. Op die datum waaide tot haar grote verdriet de enorme kastanjeboom om, die op de hoek van haar straat en de Weesperzijde stond.

Ronee voelt grote betrokkenheid met de buurt. Ze heeft een digitaal archief met historische afbeeldingen van haar straat - vroeger het Visserspad geheten - en omgeving. Zoals een prent uit 1726 van het statige buitenverblijf Hoogermeer aan de Amstel ter hoogte van haar woning, foto’s van een curieus victoriaans bouwsel, eerst paardentramremise, later Amstel garage, dat mid-jaren ‘30 moest wijken voor het ‘Dunlop’blok, waarin zij nu woont.

Ook zet ze zich in om het woongenot van haar woonblok te behouden. Helaas kost dit veel tijd, energie en stress: bezwaarschriften schrijven, inspreken op hoorzittingen, gemeentelijke procedures, buurtoverleg, aanvraag van vergunningen volgen, huis-aan-huisbrieven verspreiden. Er zijn veel zaken om je als buurtbewoner zorgen om te maken, eigenlijk gaat het altijd om overlast.
Bijvoorbeeld van een buurtrestaurant, waar onze vereniging de omringende buren bijstond in de poging het conflict met de restauranteigenaar te helpen oplossen.
Of van tijdelijke gebruikers van het perceel van voormalig Stelle College en Londontoren (de witte toren aan de Schollenbrug), even ten zuiden van ons verenigingsgebied. De binnenplaats wordt nu gebruikt voor drukbezochte nachtelijke feesten, het lawaai waaiert uit over de buurt.
Verder is er onrust over de garage aan de Weesperzijde, die het binnenterrein van haar woonblok opvult. De eigenaren zijn van plan de garage om te zetten in kantoor/werkruimtes. Van het gebruik van de geplande patio’s vreest men in dit binnenterrein met de werking van een klankkast aanzienlijke geluidshinder.

Ook verdiept Ronee zich in het Verkeersbesluit, dat bepaalt hoe de eenrichtings-verkeersstromen na de herinrichting door de buurt gaan lopen.
In haar strijd voelt ze zich vaak alleen staan. Het vinden van medestrijders wordt steeds lastiger. Vaste huurders zoals zij verdwijnen - en daarmee ook de sociale cohesie - ten gunste van steeds wisselende bewoning door expats, arbeidsmigranten, studenten en Airbnb-toeristen.

Ronee heeft haar deel van de buurt zien veranderen van een rustige woonbuurt in een intensief gebruikte plek aan de Amstel. Vooral zomers verandert deze in een heus pretpark. Drukte van de Loswal verspreidt zich ook over de zijstraten. In de Weesperhaven meren partysloepen aan met groepen feestvierders en geeft de kanoschool lessen, inclusief sup boarden en waterpolo.

Ook al wil Ronee niet negatief overkomen, haar conclusie over alle zaken waar ze zich tegen wil en dank mee bezighoudt luidt:
‘Het ondernemersbelang gaat boven het bewonersbelang, ik voel me hiermee niet gesteund door de gemeente’.