Alfons is een icoon in onze buurt in zijn rol als (mede-)initiator van Vereniging Buurtbehoud Weesperzijdestrook -in actie tegen de sloop van historische panden- en van het vroegere Strookoverleg, een overleg van bewonersverenigingen, bootbewoners en actiegroepen. Bijvoorbeeld de actiegroep voor ontwikkeling van woningen op het Luycksterrein, het binnenterrein aan de Weesperzijde waar vroeger de gelijknamige mosterdfabriek stond. Niet in de laatste plaats is hij bijna 25 jaar spil in de organisatie van het Weesperzijde(film)festival.

We vragen Alfons naar zijn passie voor de Weesperzijdestrook.

Hij vond en vindt nog steeds: ‘Je moet iets doen voor je eigen leefomgeving, zorgen dat je eigen leefomgeving en die van al je buren natuurlijk, leefbaar blijft.’
Dit levensmotto werd gevoed door de acties die in de vroege jaren ’70 al werden gevoerd voor het behoud van zijn prachtige woonbuurt. In die tijd ageerden bewoners tegen grootschalige plannen van projectontwikkelaars en buitenlandse investeerders om van de Weesperzijdebuurt een soort Manhattan aan de Amstel te maken. Buurtgenoten vochten voor behoud en renovatie van de waardevolle historische panden en van betaalbare woningen.
Pieter Verhoeff, filmmaker en buurtbewoner, maakte hierover de boeiende en historisch belangrijke documentaire ‘De Strijd om de Stad’.

Het is nu nauwelijks meer voor te stellen dat na de Tweede Wereldoorlog de eens welgestelde Weesperzijdebuurt ernstig was verpauperd, verworden tot een soort achterbuurt, waar niemand wilde wonen. Waar nu de Montessorischool staat was een sloperij, met oude auto’s waarin mensen sliepen. Begin jaren ‘90 kwam daarbij de overlast van heroïnejunks, door de politie opgejaagd uit de Bijlmer, via de metro uitwaaierend over de Nieuwmarktbuurt en Weesperzijdebuurt. Ze maakten de buurt onveilig met inbraak en sliepen in portieken en metrostations. ’s Morgens moest Alfons soms over een slapend lichaam heenstappen als hij zijn kinderen naar school bracht.

Alfons haalt een stapeltje vergeelde publicaties tevoorschijn. Het betreft vier jaargangen van De Buurtkrant. Hij was -heel handig- als grafisch ontwerper onderdeel van een redactie van buurtbewoners. In elk nummer werd een straat onder de loep genomen, was er nieuws over activiteiten van het buurtcentrum, krakers uit de buurt, de aankondiging van een door de krant georganiseerd buurtfeest en een rubriek over winkeliers, in de tijd, toen er nog buurtwinkels waren….
De krant werd huis aan huis verspreid over de hele Weesperzijdestrook.

Dit was ook het begin van Alfons’ vele ontwerpen voor publicaties, banieren en logo’s van buurtinitiatieven.